Biebrzański Park Narodowy
Utworzony w 1993 roku w celu ochrony kompleksu torfowisk niskich, obszarów lęgowych ptaków oraz ze względu na znaczenie rzeki Biebrzy dla ryb. Jest to największy park narodowy w Polsce o powierzchni 59 223 ha, zaś sama powierzchnia Bagien Biebrzańskich zajmuje obszar ponad 90 tys. ha!
Tereny bagienne, z wykształconymi w wielu miejscach torfowiskami niskimi, są miejscem wielu gatunków roślin, w tym takich reliktów glacjalnych jak bagno zwyczajne, brzoza niska, wierzba lapońska czy wełnianeczka alpejska.
Zwiedzanie doliny Biebrzy polecamy szczególnie miłośnikom ptactwa, gdyż tutejsze tereny są bardzo ważnym terenem gniazdowania, żerowania i odpoczynku ptaków wodno-błotnych i drapieżnych. Zanotowano tu ponad 270 gatunków ptaków, m.in.: wodniczka, cietrzew, dubelt i orlik grubodzioby.
Równie godne uwagi są występujące tu ssaki: rysie, wilki, bobry i wilki. Biebrzańskie Bagna są też największą ostoją łosia w Polsce, więc przy odrobinie uwagi i szczęścia możemy na żywo zobaczyć „króla bagien”.
Bagna Biebrzańskie są najcenniejszym terenem bagienno-torfowiskowym w Europie. To także najważniejszy w Polsce i w Europie Środkowej i Wschodniej obszar lęgowy ptaków związanych ze środowiskiem wodnym. Jest on przewidziany do wpisania na Światową Listę Rezerwatów Biosfery UNESCO.